تشخیص بی خوابی درمان بی خوابی مزمن
بی خوابی یک اختلال است که با مشکل مداوم با شروع خواب ، تعمیر و نگهداری ، تثبیت یا کیفیت مشخص می شود. افرادی که از بی خوابی مبارزه با خواب با وجود فرصت کافی برای خواب و همچنین تجربه بیش از حد خواب آلودگی و درمان بی خوابی قطعی دیگر اختلالات زمانی که آنها بیدار است. بر اساس مطالعات و نظرسنجی های مختلف ، کارشناسان خواب امروز برآورد 10 ? تا 30 ? از بزرگسالان با نوعی بی خوابی زندگی می کنند.
درمان بی خوابی به طور معمول شامل داروهای خواب آور ، درمان شناختی رفتاری برای بی خوابی (CBT-i) یا ترکیبی از هر دو این اقدامات است. تغییرات شیوه زندگی مثبت ممکن است علائم برای برخی از مردم نیز کاهش دهد. هیچ " بهترین درمان برای بی خوابی وجود دارد."توصیه های درمان خاص بستگی دارد که آیا بیمار دارای بی خوابی کوتاه مدت یا مزمن و همچنین سابقه پزشکی خود است.
تشخیص بی خوابی
قبل از شروع درمان بی خوابی ، باید با پزشک یا پزشک معتبر دیگری برای بحث در مورد علائم و تشخیص ملاقات کنید. معیارهای تشخیصی برای بی خوابی شامل اشکال در شروع یا حفظ خواب بیدار شدن زودتر از مورد نظر و مقاومت در برابر رفتن به رختخواب در یک ساعت مناسب داشتن. این علائم باید برای حداقل رخ می دهد 3 ماه با وجود فرصت های کافی برای خواب به صورت شبانه. علاوه بر این ، شما باید یک یا بیشتر از علائم روزانه زیر را برای دریافت تشخیص بی خوابی تجربه کنید:
خستگی یا بی قراری
- اختلالات با حافظه ، تمرکز ، و یا توجه
- اثرات منفی بر عملکرد اجتماعی ، خانوادگی ، شغلی یا تحصیلی
- تحریک پذیری یا خلق و خوی آشفته
- خواب آلودگی بیش از حد در طول روز
- بیش فعالی تکانشگری پرخاشگری یا سایر مشکلات رفتاری
- افزایش خطر خطاها و حوادث
- کمبود انگیزه یا انرژی
- خواندن مرتبط
- زن بیدار در رختخواب
- سندرم قبل از قاعدگی و بی خوابی
- ارشد خواب
- بی خوابی و سالمندان
- بی خوابی و زنان
تشخیص بی خوابی شامل یک معاینه پزشکی استاندارد و پرسشنامه. این روش اجازه می دهد تا شما را به تعیین که آیا بی خوابی جدا شده بیماری و یا اگر شما در حال تجربه علائم بی خوابی به علت یک بیماری زمینه ای یا اختلال پزشکی است. مستند الگوهای خواب شبانه خود را, قسمت بیدار شدن از خواب, و مصرف الکل و کافئین در یک دفتر خاطرات خواب برای یک تا دو هفته قبل از این قرار ملاقات می توانید دکتر خود را با تشخیص کمک.
بسته به نتایج این آزمون اولیه و پرسشنامه, دکتر شما ممکن است یک مطالعه خواب یک شبه یا در خانه و یا یک مرکز خواب اختصاصی انجام توصیه. این آزمایشات نیز ممکن است در طول روز برای اندازه گیری زمان تاخیر خواب خود را انجام شود, و یا چه مدت طول می کشد به خواب رفتن, و چگونه شما احساس می کنید و در طول روز انجام. علاوه بر این ، پزشک شما ممکن است تجویز actigraphy ، تست نظارت است که نیاز شما را به پوشیدن سنسور بدن در حالی که شما خواب تا دو هفته. آزمایش خون نیز می تواند به رد کردن شرایط پزشکی زمینه ای است که باعث علائم بی خوابی تجویز می شوند.
بی خوابی مزمن مستلزم علائم است که حداقل سه بار در هفته برای حداقل سه ماه رخ می دهد. تا زمانی که این معیارها برآورده شود ، وضعیت حاد یا کوتاه مدت ، بی خوابی محسوب می شود.
درمان بی خوابی مزمن
درمان بی خوابی مزمن شامل دو هدف اصلی است: بهبود کیفیت خواب و مدت زمان و کاهش اختلالات روزانه مرتبط. یک بی خوابی مزمن درمان به طور معمول شامل حداقل یک رفتاری است که اغلب به شکل یک رفتار درمانی شناختی برای بی خوابی (CBT-i); اگر درمانی و دیگر رفتاری مداخلات موثر هستند ممکن است پزشک شما توصیه می کنند برخی از شکل خواب دارو.
درمان شناختی رفتاری برای بی خوابی
Cbt-i یک درمان خط اول برای بی خوابی محسوب می شود زیرا خطرات بهداشتی مرتبط با داروهای خواب را حمل نمی کند. در بیشتر موارد, CBT-i است که توسط یک روانشناس دارای مجوز که آموزش برای این نوع از درمان دریافت کرده است ارائه. CBT - من با تمرکز بر تعیین اضطراب افراد مبتلا به بی خوابی اغلب در مورد خواب, و سپس به جای این اضطراب با باورها و نگرش سالم. علاوه بر این ، این نوع درمان ممکن است یک یا چند جزء زیر باشد:
آموزش خواب و بهداشت: آموزش بیماران در مورد الگوهای خواب سالم و عادات زندگی می تواند به آنها کمک کند تا درک کنند که چرا آنها علائم بی خوابی را تجربه می کنند. به طور خاص ، بهداشت خواب بر افزایش رفتارهایی است که کیفیت و کمیت خواب را بهبود می بخشد در حالی که رفتارهایی را که باعث مشکلات خواب می شوند ، از بین می برد. برای مثال یک درمانگر ممکن است نشان می دهد به خواب رفتن و بیدار شدن در همان زمان هر روز در حالی که دلسرد الکل و کافئین مصرف در ساعات منتهی به خواب.
